Güvenilmezin biriydim. Böyle söyleyince insan kendine haksızlık ediyormuş gibi geliyor ama öyle işte. Bana güvenmemekte ne kadar haklıydı. Bunun bir de iyi tarafı vardı çekip gitmemden korktuğu için bana iyi davranıyor; insan kaybetmediği bir şeyin değerini bilemez ama kaybetme korkusu yaşıyorsa değerini bilir. Sonra sana kızmaktan vazgeçtim bu sefer kendime kızdım. Keşke beyin takıp çıkarılabilen bir şey olsaydı böyle zamanlarda çıkarmaya ne kadar ihtiyacım var. Olaylar arasında ki bağlantıyı hemen anlayabilsem hep geç kalırım anlamakta. Sigara yakınca her şey düzelecekmiş gibi geliyor insana, sigaran bitene kadar..sigara bitince devam ediyorsun hiçbir şeyin değişmediğini görüyorsun. Bir kitap bulmalıyım bana iyi gelecek tüm sevdiğim yazarları da okudum bitirdim. Böyle zamanlarda okuyacak bir şey bulamadığın zaman merak ederek aldığın bir kitap seni sarmadığında boşluğa düşüyorum ya tek derdin bu olsun güzelim, diyorsun ya. O zaman sürekli müzik dinliyorum. Bütün gün aynı müziği dinledim durdum seninle bara gittiğimizde bu şarkıyı söylüyordu çok güzel bir kadın. Sen kadını ben sesini beğenmiştim sesi güzel diye kadını kıskanmamıştım oysa sen kıskanıyorsun belli etmiyorsun demiştin. Bazen kıskanıp kıskanmadığını da anlayamıyor insan. Kıskanınca büyükleri tarafından azarlanan suçunun ne olduğunu bilmeyen masum çocuklar gibi oluyoruz. Kıskanmalı mıyım? Kıskanmamalı mı? Daha bunu bile bilmiyorum okulda işe yarar hiç bir şey öğrenmiyoruz. Sahiplenmeli miyim? O benimdir o benim milletimindir ancak diyebilir miyim? Yok öyle değildi. İnsan vatanı sahiplendiği gibi sahiplenemiyor ki...Hiçbir şeyin garantisi yok bunu anladığın zaman..
1 yorum:
yok. yok. Hic bir seyin garantisi yok...
Yorum Gönder