26 Nisan 2011 Salı

öylesine yazıldı bu yazı





Üşüyorum bu gelen kış değil; susuyorum sözüm olmadığından değil; rüyanda gördüğün uyku değil...Kanatlarım var ama uçamıyorum, çakılmışım olduğum yere kımıldayamıyorum. Elimde olsa tüm tarihi değiştirirdim, insanlığı yeniden başlatmak üzere...


Sevdiğin yazarın tüm kitaplarını da okumamışsan aşkolsun sana!


Oğuz Atay'ın yaşadığını sananlara hayatında hiç Virginia Woolf okumamışlara kendini nasıl anlatırsın?


Saçımı dağıtan deli rüzgardan, odama dolan güneşten, belli belirsiz buluttan başka hiçbir şey yok.


Kafka'nın Milenası, Aragon'un Elsa'sı, Mecnun'un Leyla'sı, Nazım'ın Vera'sı..hiçbir yere hiç kimseye ait olmadığını anladığın zaman..eskimiş cümlede geçen unutulmuş kelime olarak kalsın adım.

1 yorum:

pınar dedi ki...

Çok beğendim.Hatta son bölümüne bayıldım diyebilirim.