2 Nisan 2011 Cumartesi

Beni İnandır

Beni inandır. Kendi yalanlarıma, duymak istediklerime... Beni kurtar. Çelişkilerimden. Kafamın içindeki derin saçmalıklardan, şiddetli kavgalardan... Beni sev. Sevdiğim kitapları sev, dinlediğim müzikleri sev, izlediğim filmleri sev...dokunduğum eşyaları sev . Beni duy. Ölümsüz değiliz, gençliğin de son evresindeyiz. Cesaretim ol. Düşüncemin cesareti kadar varım. Nisan yağmurları bunlar, yitirdiklerini düşünerek Ankara sokaklarında ıslandın mı hiç? Kafandakiler de benim sözcüklerim. Sesim, sözcüklerim bedenim gibi yavaş yavaş ölüyor; isterim ki yankılansın seller gibi aksın, kim alacaksa onu, haydi alsın şimdi! Diğerleri hiç hata yapmadan yaşamış olabilirler mi? Dağılan kelimeler gibiyim ben de, toplasalar bir cümle etmem. Sus biraz dinle beni: Bana yardım edeceksen çabuk yetiş!

1 yorum:

Adsız dedi ki...

cok guzel ve etkili bir baslangici var... (Evet sonunu baslangici kadar begenmedim. Aceleye gelmis gibi...)