Zaman sensin. Bir varsın bir yoksun. Sen istersen çözülür ancak bu düğüm.Seni sevmekten döndüğüm bir akşam anladım ki seni anlatmaya yetmez kelimelerim, kifayetsiz kalırım. Sırf seni daha iyi anlatabilmek için tüm kitapları okumuş olmayı dilerdim.
Tüm yollar sana çıksa neye yarar? Ben kaybolduktan sonra.
Yaz bana. Manidar sözler olsun, yüreğime değsin, çok yalnız kaldım bu aralar.
Beni merak ediyor musun? Aklına geliyor muyum? Düşündüğün ben miyim? Öyle olması gerekmez mi? Çünkü senden gittiğim gün kendimi sende unutmuşum. O yüzden kendimden bu kadar uzak kalışım. Kendimden uzak kaldığım günden beri yabancısıyım bu dünyanın. Hiç bitmeyen bu savaşta yenilmek istedik ikimizde.
Sen olmadan kendim olmaya çalışıyorum, böyle olacağını nerden bilebilirdim.
Karışıyor içimdeki acılar birbirine. Düşündüm ve işin içinden çıkamadım. Biraz da sen düşün benim yerime. İnan üzülmek o kadar kötü bir şey değil. Bizi biraz daha insan yapar o kadar.
Tüm hayatımı anlatasım var. Yalnız bir parçasını kayberdersem yerine koyabileceğim yaşanmış bir hayatım yok. Yaşanmamış bir hayat söyle neye yarar? Henüz vakit varken, yaşlanmamışken; yaşanmamış ne varsa intikamını almalıyız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder