Huyumdur Aldanırım

Yarın öleceğimizi bilsek, bugün yaşamak için çıldırırdık herhalde. Yaşamak için çıldıranlardan olalım, hayatın karşımıza çıkardığı zorluklara bahane bulanlardan değil. Çünkü yer çekimi herkesi aynı oranda çeker kendine ne bir eksik ne bir fazla.

Kokusu kıyafetlerine sinene kadar sarılmalısın ona. Oysa romantik insanlara artık bir hastaymış gibi bakılıyor günümüzün realist dünyasında.

Hayatımı yakalasam bir kitabın içine koysam, ara sıra okusam. Buna ihtiyacım var çünkü uzağım bu aralar kendime bile.

Anladım ki birisi yüreğimize ne kadar yaklaşırsa kusurları o kadar azalıyor ve çok az kişi yüreğimize ulaşıyor. Bulduysan kaybetme.

Sakın birisine boşver, demeyin. İnsan birisinden boşver kelimesini duyunca boşvermekten çok, daha fazla düşünmeye başlıyor. Uygun bir kelime bulamadıysanız hiçbir şey demeyin çünkü mutsuz insanlar sizin tahmininizden çok daha fazla anlam yüklerler kelimelere.

Kendime söz vermiştim hayatı olduğu gibi yazacaktım, olması gerektiği gibi değil. Ben ne yapıyorum? Sürekli olmasını istediğim hayatı yazmaya, boyumdan büyük işlere kalkışıyorum.

Yalnızlık, mutsuzluk, geç kalmışlık, yaşamadıklarımız, yaşayamadıklarımız, keşkelerimiz, pişmanlıklarımız, anlayamadıklarımız, anlatamadıklarımız yeterince kötü; ama birine gerçek dışı umutlar vermek daha kötü.

Sevmiş gibi, özlemiş gibi, inanmış gibi, anlamış gibi bakarlar.

Bana öyle bakmasınlar, severim, özlerim, inanırım, daha önemlisi aldanırım. Huyumdur bunu hep yaparım.