Tehlikeli iştir yaşamak. Bu yüzden herkes yaşadığını sanır ama yaşamaz. Mesela Oğuz Atay kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım der.
Tehlikeli iştir sevmek. Bu yüzden herkes sevemez. Sevdiğini sanır. Çünkü sevmek kendi Ben'inden vermektir. Her gün bir parça daha kopmaktır kendinden. Kimse kendinden uzak kalmak istemez.
Oysa yaşamak bir ustalık gerektiyor. Ve parmaklarımın arasından kayıp gidiyor zaman. Bir gün bile tehlikeli durabiliyor tüm yoğunluğuyla. Farketmeden yitirdiğimiz günlerimiz.
Ertelediğimiz, reddettiğimiz, küçümsediğimiz, yargıladığımız duygularımız.
Ellerimin arasından kayıp giden sadece zaman mı? Peki ya hayatım...
Yaşamayı tehlikeli bulduğum için yaşamaktan korktum hep.
Biliyorum dayanılır şey değil bu.
Ne var ki insanları sevdim ve sırf bu yüzden yaşama tutundum ben.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder