28 Ocak 2011 Cuma

İnsan İnsana Bunu Yapar mı?

Unutkandım, üstelik yersiz saatlerde acıkıyordum; herkesin uyuduğu saatlerde uyumaktan nefret ettiğim gibi herkesin yemek yediği saatlerde yemekten pek hoşlanmadığım için öğün atlayarak bu durumu idare ediyordum.
Nerden baksan insan olan böyle yapmaz. Yeterince uyumadığım ve çoğu zaman aç olduğum için insandan çok bir zombiye benziyor makyaj hilelerine başvuruyor durumu kurtarmaya çalışıyordum. Nerden baksan insan içine çıkmamam münasip olurdu böyle zamanlarda.

Migren ataklarına yakalandığım zamanlar sese ve ışığa duyarlı bir dönem geçirdiğimden sessiz ve karanlık bir oda bana iyi geliyordu. Bu durum beni insanlarda uzaklaştırıp yalnızlaştırsa da insanları seviyordum. Giderek insansever bir hayvana dönüştüm.

Birgün şiddetli migren ağrılarım bitmiş, yeterli uyuyabildiğim, yemek yiyebildiğim ve artık insan içine çıkabilirim dediğim bir gün bir adam gördüm.Ona aşık oldum.
Aslında insan içine hiç çıkmayacaktım, kendime çok kızdım çünkü aşk tehlikeli ve kötü bir alışkanlıktır. Nerden baksan yersiz bir durum. Cansıkıcı...

Üstelik ayak üstü konuşmuştuk. Konuşacak ne vardı. İnsan bu belli mi olur hiç ummadığı zamanlarda aşık olur... Ben onu gördüm; o bana baktı ama beni görmedi konuştuk ben duydum ama benim konuştuklarımı o duymadı.
Belki bir ihtimal eski insanlar gibi birbirimizi hiç görmeden severdik, belli mi olur.

O gün orada olacak ne vardı be adam; insan insana bunu yapar mıydı?

2 yorum:

Adsız dedi ki...

Ortalarda slklcllasmaya baslamisti ama sasirtici finalle guzel bir yazi olmus.

lijepa djevojkaa dedi ki...

Teşekkür ederim.Sıkıcı olmak mı dediniz: evet yazı yazmak zor zanaat.